Gertrud Kolmar
Garten
Deutsch, Polnisch
Übersetzung, Zeichnungen und Collagen von Iwona Mickiewicz
Fotos Eric Tschernow
Edition Abakus Berlin 2017
ISBN 978-3-9818099-4-7
Gertrud Kolmar
Garten
Mein wilder Wein singt rubinene Lieder.
Der braungoldne Abend wird blasser;
Draus träufen die Birken endlos hernieder
Wie springende Wasser.
Eine sanfte Hand malt mit dunklerm Getusch
Der Dahlie purpurnen Stern;
Goldraute lockert den schwebenden Busch,
Und die Bienen sind fern.
Das bebende Gras um meine Füße,
Gerne trät´ ich es nicht:
Verweint und kühl und weich und voll Süße,
Ein Kindergesicht.
Die Beerensträucher wuchern, verrotten
Fahl und unform im Westen.
Schwerfällig lösen sich Bergamotten
Aus tragenden Ästen.
Die schwefelfarbige Rose erlischt,
Und große schwarztrauernde Frau,
Steht eine Tanne am Himmel und fischt
Sterne im Grau.
Silberne Flosse zittert und blinkt
Um die Verdüsterte her.
Bläue rauscht, und mein Garten versinkt,
Einland, im Meer.
24. September 1933
Das Wort der Stummen
Gertruda Kolmar
Ogród
Śpiewa pieśni rubinu moje dzikie wino.
Burzeje wieczór złotobrązów;
Z brzóz kropla za kroplą płyną
Niczym wody skrzące.
Lekka dłoń ciemnym tuszem kreśli
Purpurową gwiazdę dalii;
W chybotliwym krzaku nawłoci prześwit,
Pszczoły odleciały.
Tuż pod stopami trawy gęstwa,
Zaledwie dotknięta pierzcha:
Łzy i chłód, pełna słodycz i miękkość,
Twarz dziecka.
Od zachodu czernica wybujała
Jak gnijący zlepek więdnie.
Z dojrzałych gałęzi opadają
Bergamotki sennie.
I róża w kolorze siarki gaśnie,
W żałobnej czerni kobieta rosła,
Jodła na niebie stoi i gwiazdy
Wyławia z szarości.
Drży i błyska wokół Zaciemnionej
Srebrzysta płetwa przestworzy.
Szum błękitów, i mój ogród tonie,
Wyspa, w morzu
Słowo niemych / Słowo niemej 1933
tłumaczyła Iwona Mickiewicz
